Baharın habercilerinden ebabiller, tiz
çığlıkları ile baharda gökyüzünü kaplarlar. Başımızı kaldırıp bakmamız yeterli!
Yaz akşamlarında kalabalık sûrûler halinde çığlık çığlığa uçarak böcek yarışına
girerler.
Ebabil Arapçada “bölük, sürü, sürüler”
manasına gelir. Ebabiller uzun sivri kanatları ve çatal kuyrukları ile
kırlangıçlara benzerler.
Bu durumda ebabili kırlangıçtan nasıl ayırt edeceğiz?
Öncelikle ebabil, kırlangıçtan daha büyüktür. Boğaz bölgesi dışında bütün
vücutları siyah tonlardadır. Kırlangıçların aksine kanatları daha uzun, daha
dar, daha sivridir. Kuyrukları daha kısadır. Uçarken kanatlarını gergin
tutarlar ve daha hızlı uçarlar.
Ebabil Avrupa, Asya ve Afrika kıtalarında
bulunur. Türkiye’ye ise bir yaz göçmenidir. Nisan ayında üremek için ülkemize
gelirler ve Ağustos ayında yavrularını uçurduktan birkaç gün sonra kışı geçirmek
için Afrika’ya geri dönerler.
Türkiye’de yaygın olarak Güneydoğu Anadolu ve
Akdeniz bölgelerinde bulunan ebabilleri; bir ağacın dalında tünerken elektrik
direğinde otururken ve yerde gezerken göremezsiniz. Çünkü çengel ayakları
tünemek için uygun değildir. Ebabillerin ayakları çok kısadır, hatta türü
ismini Latince ayaksız anlamına gelen APUS kelimesinden alır.
Gülden
Atkan,
Kuş araştırmaları Derneği Eğitim Birimi, Kök Yayıncılık,
Çoluk Çocuk
Aylık Ana-Baba Dergisi, Mayıs 2007, Sayı:70
(*)
Ebabil
kuşları uyku ihtiyaçlarını gidermek için kesinlikle yeryüzüne inmemektedirler.
Gökyüzünde, uyku ihtiyacını gideren bu kuşlar bu özellikleri ile gerçekten
hayret edici bir kuş türü olma özelliği taşımaktadır. Bunu dışında yeme – içme
ve çiftleşme durumlarını da gökyüzünde gerçekleştirmektedirler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder