Sabahın şerri, akşamın hayrından iyidir.
Sadaka verenin ömrü uzun olur.
Su uyur, düşman uyumaz.
Cami yıkılmış, ama mihrabı yerinde.
Can cefadan da usanır, sefadan da…
Çok bilen çok yanılır…
Çivi çiviyi söker.
Garip kuşun yuvasını Allah yapar.
Garibin duası makbuldür.
Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste…
Alet işler el övünür…
Ekmeğin büyüğü hamurun çoğundandır.
Eski dost düşman olmaz, yenisinden veda gelmez.
Eşini ağlatan gülmemiş…
Aslı ne ise nesli de odur…
El elden üstündür, arşa çıkıncaya kadar…
Eldeki yara yarasıza duvar deliği gibidir…
El öpmekle ağız aşınmaz…
Ev alma komşu al…
İnsanın eti yenmez, derisi giyilmez, tatlı dilinden başka nesi var…
İstenilen yere git, ar eyleme; istenmeyen yere gidip dar eyleme…
İğneyi evvel kendine sonra çuvaldızı ele batır…
İyilik et, denize at; balık bilmezse Halîk bilir…
Elin ayıbını söyleyen seninkini de söyler…
Uzaktan davulun sesi hoş gelir…
Darb emsal Osmaniye’den Şinasi:
Atalar sözünü tutmayanı yabana atarlar…
Atı alan Üsküdar’ı geçti…
At ölür, meydan kalır; yiğit ölür şan kalır…
Ateş düştüğü yeri yakar..
Ateş kış gününün meyvesidir…
Aç tavuk kendini arpa ambarında görür…
Aç doymam, tok acıkmam sanır…
Ağaç yaş iken eğilir…
Araba kırılınca yol gösteren çok olur…
Armut ağacından uzağa düşmez…
Az veren candan verir, çok veren maldan..
Aslını saklayan haramzadedir…
Ağzından çıkanı kulağı işitmez…
Ağlarsa anam ağlar, kalanı yalan ağlar…
Akşamın işini sabaha bırakma…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder