Bu Blogda Ara

Babamdan Hatıralar

Aman, Dilenci Mahcup Olmasın!

Babamın iş yerine bir zat gelmiş, “çocuklarım hasta köyüme gideceğim yol param yok, yol parası verir misiniz” demiş. Babam da ona yol parasını ve harçlığını verip yollamış.

Sonra Ali Sezer Bey ile birlikle vapura binmişler, bir de ne görsünler?  
Kendilerinden para isteyen adam, aynı şekilde başkalarından da para istiyor. Ali Sezer Bey “Hocam bakın bizden para isteyen adam burada ve başkalarından da para istiyor, meğer sahtekârmış!” deyince, babam “aman bizi görmesin, mahcup olur” deyip,  vapurun diğer bölümüne geçmiş...


Kuşlara Yem Satan Kadıncağız ve Babam

1967 Eylül’ünün sonlarında; merhum babamın vefatından yaklaşık 20 gün sonra, kapımız çalındı. Bir kadıncağız kapıda 
- burada bir baba vardı ne oldu?” diye sordu. 
Ben de 
- cennete gitti”  dedim. 
- O muhterem neyiniz olurdu?
diye sordu. 
Ben de 
- babamdı!
dedim. 

Kadıncağız başını duvara dayayıp, gözlerinden yaşlar inerken,  içini çeke çeke anlattı...

Bu kadıncağız Şehzade başı caminin önünde kuşlara yem satar ve geçimini bu şekilde sağlarmış. Babam da oradan geçerken yem alır, kuşlara atarmış. Bir seferinde, “günlük kazancın nedir” diye sormuş. Kadının verdiği cevabın ardından,  kazancından daha fazlasını kendisine verip “git evinde çocuklarına bak” demiş. Meğer babam, senelerce; her sabah işe giderken, o kadıncağızın günlük  kazancını eline verip, evine yollarmış….


Ayşe Zahide ( Üçışık) Arabacıoğlu

1 yorum:

  1. Ne gönlü âlî bir muhterem imiş Allahû teàlà rahmet etsin..

    YanıtlaSil