Bu Blogda Ara

Özel İnsanlar!

Ün salmasalar da aleme, gönlünüzde derin yer eden bazı özel insanlar olur etrafınızda... İşte benim de hayatıma giren böyle özel insanlardan bir kaçı ve bıraktıkları izler:

Taha Efendi Amca ve Kerameti…

Annemin ve babamın amcaları. Büyük âlim (cennet mekân)
Bir gün Vecihi amcam ve Nevzat ağabeyim gramofon dinliyorlardı. Taha Efendi Amca yanlarına gelmiş,” dinleyin dinleyin” demiş.  “Bir gün gelecek Kuran-ı Kerim sesli ve görüntülü aletlerden dinlenecek”...

Evet, bugün Kuranı Kerim; radyo ve televizyondan dinleniyor. İşte keramet bu!  Ben de böyle büyüklerim olduğu için rabbime ne kadar şükür etsem azdır. Ayrıca Taha Efendi amcanın yetiştirdiklerinin Rahle-i Tedrisinde bulunanları görmekle de şereflendim.


Yumurtacı Amca ve Bastonu

Mahallemizdeki yumurtacı amca, ak sakallı muhterem bir amcaydı! Beş vakit Süleymaniye Camiinde namaz kılardı.Namaza giderken Cami ile Süleymaniye Kütüphanesinin arasından geçilirdi. Demir bir direk vardı. Amca; vakit namazlarına giderken, bu direğe sabah namazı vaktinde 1 defa, öğle namazında 2 defa, ikindi namazında 3 defa, akşam namazında 4 defa ve yatsı namazında 5 defa bastonuyla kuvvetlice vurur, mahalleliye namaz vaktinin geldiğini bildirirdi.

Ayrıca, Yumurtacı Amca çocukları görünce “Maaşa…” der,  Ayetel Kürsi okur, gözlüklü çocuklara da Abese süresini okurdu. Esneyen çocuklara “esnemek şeytani, aksırmak rahmani” derdi. Biz çocukluğumuzda böyle amcalar gördük.


Ramazan Efendi: Mahallemizin Hamalı

Yamalı ama tertemiz giyinen bir hamaldı. Diz üstünden bileğine kadar büyük yama olan pantolonu daima temiz ve ütülü olurdu. Ayakkabıları her zaman boyalı, eli yüzü tertemiz nurlu bir adamdı. Beş vakit cemaatle namaz kılardı. Böyle güzel insanları artık kaybettik!


Rıfkı Bey Amca , Baba Bir  Eğitimci!
Darüşşafaka Lisesinin Müdür Muavini

O devirde Darüşşafaka Lisesi, Fatih Çarşamba'da idi! Bu lisede çok kıymetli  insanlar yetişmişti. Rıfkı Bey amca okulda ikamet ederdi. 

Yıllar sonra; Amerika’da yaşayan Darüşşafakalı bir tıp doktorunun gazetede yazısını okumuştum. Rıfkı Bey Amca hocadan şöyle bahsediyordu:
" Biz talebeler uyuduktan sonra, Rıfkı Hoca yatakhaneleri dolaşır, üzerinde yorganı açık olanların üzerini örterdi. EVET, TAM BİR BABA ŞEFKATİYLE!" 

Mekânı cennet olsun, günümüzde de böyle eğitimciler görmek dileğiyle...


2 yorum:

  1. Öyle insanları tanımamış olsamda hasretlerini hep yüreğimde taşıyorum.

    YanıtlaSil
  2. Ben de sizinle aynı hasletleri paylaşıyorum. Teşekkür ederim.

    YanıtlaSil